وقتی که می خندی

وقتی که می خندی احساس می کنم که در دنیای پوچیها و نامردمیها دیگر غمی ندارم . وقتی که می خندی احساس می کنم که گلهای شادی ,  کویر قلب مرا آراسته اند . قلبی که سوگلی آن تو بوده ای .. شادیها را به سوی من می خوانی و غمها را از قلبم می زدایی . وقتی که می خندی زیباییها می آیند . زشتیها می روند . ابر های تیره و تار به کناری می روند تا خورشید عشق بار دیگر برای عاشقان بتابد . عشاق تو را می ستایند و به من حسرت می خورند . وقتی که می خندی دنیا به روی من می خندد چون که دنیای من تویی , هستی من تویی .. وقتی که می خندی مرگ را احساس نمی کنم . جدایی را نمی بینم ابر های تیره و تار را بر چهره خورشید خوشبختی نمی بینم . وقتی که می خندی زندگی با من و برای من می خندد و من برای تو می خندم .. وقتی که می خندی  بیش از هر لحظه ای زیبایی عشق را می بینم .. بیش از هر لحظه ای احساس می کنم پوچی این کلام را که می گویند عشق پوچ است . عشق در دلهای من و توست در نگاه من و تو در لبخند های ما در خنده های من و تو .. وقتی که من و تو و او عاشق باشیم دیگر چه کسی می تواند بگوید که عشق پوچ است .. وقتی که می خندی و با نگاه پاکت به من می گویی که وفا داری را از وفا آفرین آموخته ای باورت می دارم . وقتی که می خندی  و با بوسه عشق لبانت را می بندم تو با چشمانت می خندی وقتی که چشمانت را می بندی این آغوش گرم توست که با خنده های عاشقانه تو  حرارت خون عشق را در پیوند پر شکوه من و تو به جریان می اندازد . می دانی چرا بیشتر از دنیا دوستت می دارم ؟/؟چون که دنیا بی وفاست . اما تو تا ابد تا ماوراءهستی وآن سوی دنیا با من خواهی بود چون که عاشقانه درپناه سلطان عشق ماواگرفته ایم . وقتی که می خندی احساس می کنم که جاودانه می خندم . حتی اگر سکوت کنم و لبانم را ببندم با تمام وجودم می خندم . و تو با خنده هایت دریچه عشق را به سوی من گشوده ای و دریچه دلت را به روی دیگری بسته ای . وقتی که می خندی دوست می دارم با بوسه ای داغ غنچه لبهای زیبایت را ببندم اما چگونه می توانم آن غنچه شکوفا را ببندم که  چون خورشیدی دنیای مهر و محیت را ارمغان جان و روان خسته ام می سازد . وقتی که می خندی بیش از هر لحظه ای در می یابم که دوستم می داری . بیش از دیگر لحظه ها می خواهم که فریاد بزنم دوستت دارم .. دوستت دارم .. دوستت دارم .... پایان .. نویسنده .. ایرانی